Kościół św. Jerzego i MB Różańcowej

Świątynia wzniesiona w ostatnich latach XIX stulecia (1894-98),kiedy to Biały Kamień nie był jeszcze częścią Wałbrzycha, a samodzielnym, sąsiadującym ze Szczawnem-Zdrój miastem. Budowla stanowi oryginalne połączenie stylu neoromańskiego z neogotykiem.

Pierwszy z wyżej wymienionych stylów prezentuje przede wszystkim bryła zabytkowego przybytku. Masywna, sprawiająca wrażenie ciężkiej, postawiona na planie krzyża łacińskiego, do tego jakby składająca się z wielu oddzielnych, połączonych elementów. Ten “podział” najlepiej widać w prezbiterialnej części orientowanej świątyni. Kościół św. Jerzego i Matki Bożej Różańcowej zbudowano tak, aby wierni patrzący na ołtarz zwracali się na wschód - tam skąd ma powtórnie nadejść Zbawiciel. W sposób naturalny wyróżnia się wysoka, iście monumentalna dzwonnica.

Wewnątrz dominują już neogotyckie dekoracje. Najwięcej uwagi przykuwa sporych rozmiarów ołtarz główny. Wyrzeźbiony w drewnie, pełen drobnych płaskorzeźb i złoceń, z kunsztownymi figurkami świętych. W górnej części umieszczono obrazy z wizerunkami patronów - w taki sposób, by widoczny tylko jeden z nich. Warto przyjrzeć się jeszcze polichromowanej, tej samej od początku ambonie, organom oraz barwnym witrażom.

Krzyż milenijny umieszczony na szczycie Chełmca - nieco na wzór zakopiańskiego Giewontu - to inicjatywa z okazji stulecia poświęcenia kościoła św. Jerzego i MB Różańcowej.

Świątynia z końcówki XIX w., w wyjątkowy sposób łącząca styl neoromański z trendami neogotyckimi. Generalnie pierwszy z nich przeważa na zewnątrz, a drugi wewnątrz kościoła. Najlepsze przykłady to odpowiednio ogólny kształt bryły budynku i monumentalny ołtarz główny. Drewniany, niezwykle kunsztowny i monumentalny, po brzegi wypełniony pięknymi dziełami sztuki.